Przedstawiamy nowych księży - wywiady z neoprezbiterami
Od soboty nasza diecezja ma dwóch nowych kapłanów. Księża Adam Rogal i Jakub Zuchowicz w niedzielę odprawili pierwsze Msze św. w parafiach rodzinnych, a już niedługo rozpoczną posługiwanie w naszych wspólnotach. Aby przybliżyć sylwetki nowych kapłanów, podobnie jak w poprzednich latach zadaliśmy obu neoprezbiterom zestaw identycznych pytań dotyczących najbardziej kluczowych spraw. Zapraszamy do lektury!
KS. ADAM ROGAL
Szczególną wdzięczność dotyczącą odkrycia i rozwijania mojego powołania winien jestem...
… po pierwsze księdzu Jackowi Koniecznemu, który zasiał we mnie to Boże powołanie. A na kolejnym miejscu Ojcom Pijarom z Krakowa, w sposób szczególny Ojcu Grzegorzowi Misiurze i Ojcu Piotrowi Reckiemu.
Za szczególnych orędowników w niebie mojej kapłańskiej pracy uważam...
… mojego tatę, który zmarł jak byłem dzieckiem. W sytuacjach, gdy nie miałem już na nic siły, prosiłem go, by się wstawił za mną do Boga. W trudnych chwilach wiedziałem, że jest ze mną. Za drugiego orędownika w niebie uważam św. Ojca Pio, z którym „zakolegowałem” się – bodajże – drugim roku w Seminarium. Jego prosiłem by dopomagał mi w kroczeniu drogą do Chrystusowego Kapłaństwa.
Wspólnoty i ruchy religijne, z którymi byłem / jestem związany to...
… spotkania biblijne w Wolbromiu. To właśnie tam mogłem zgłębić wiedzę na temat Pisma Świętego, a tym samym poznać samego Jezusa. Kolejną wspólnotą była Caritas, każda kolonia na której byłem wolontariuszem i opiekunem mnie czegoś uczyła. Ostatnia wspólnota, którą miałem możliwość poznać, to Spotkania Małżeńskie z Jaworzna. Wakacyjny wyjazd do Piwnicznej Zdroju, pokazał mi, że nie tylko kapłan jest dla małżonków, ale bardzo ważne jest też to, że małżonkowie są potrzebni kapłanowi na jego drodze do świętości.
Okres nauki i formacji w Seminarium był dla mnie...
… czymś niezwykłym. Ale dzięki niemu mogłem poznać samego siebie i jeszcze ściślej złączyć się z Bogiem. Każda z tych dróg (naukowa czy formacyjna) była bardzo potrzebna, by świadomie i dobrowolnie powiedzieć najpierw ciche „tak”, a 1 czerwca 2019 roku głośne „tak”, by 30 maja krzyknąć „tak” pragnę być kapłanem.
Wzorce z parafii rodzinnej i parafii praktyk, które chciałbym zachować w swojej pracy to...
… przede wszystkim obraz, że kapłan jest z ludzi i dla ludzi ustanowiony. Tu nie ma miejsca na egoizm. Oraz to, że wspólnota kapłańska jest bardzo ważna, że daje ona oparcie w trudnych chwilach, które są i które będą.
Za priorytet w mojej kapłańskiej pracy uważam...
… całkowite oddanie Bogu, by to On prowadził i posyłał mnie gdzie tylko chce. By działał przez moje usta, ręce i nogi.
Ostatni czas epidemii był dla mnie...
… trudnym doświadczeniem, ale także przez ten czas mogłem zobaczyć, że ludzie pragną spotkania z żywym Bogiem podczas Eucharystii.
W chwilach wolnych od obowiązków duszpasterskich będę...
… dalej szlifował moje hobby, jakim jest język angielski. Nie zabraknie też spotkań z przyjaciółmi oraz lektury ciekawej książki.
Idealna parafia dla mnie to...
… taka, w której poczuję się jak w domu. Czyli życzliwa i serdeczna atmosfera na plebani, oraz ludzie, którzy będą potrzebować duszpasterza.
KS. JAKUB ZUCHOWICZ
Szczególną wdzięczność dotyczącą odkrycia i rozwijania mojego powołania winien jestem...
… ojcom franciszkanom, ks. Michałowi Bordzie i ks. Andrzejowi Krupie.
Za szczególnych orędowników w niebie mojej kapłańskiej pracy uważam...
Kilku świętych jest mi szczególnie bliskich. Przede wszystkim Matka Boża – pochodzę z sanktuarium maryjnego, dlatego w sposób szczególny obrałem sobie Maryję za moją orędowniczkę przez okres Seminarium. Pokora i czystość to sfery, w których proszę Maryję o Jej wstawiennictwo. Św. Józef – człowiek pracy i czynu, a przy tym cichy, pokorny i prawdziwy duchowy ojciec. Św. Jakub Większy – osoba, która przeszła niezwykłą metamorfozę duchową – z syna gromu do świętego, który swoją łagodnością i miłością nawracał innych. Św. Jan Maria Vianney – przykład gorliwości i poświęcenia życia dla Boga na modlitwie (modlitwa jako klucz do pracy duszpasterskiej). Św. Jan Bosko – radość i zapał do pracy z młodzieżą – „smutny święty to żaden święty”.
Wspólnoty i ruchy religijne, z którymi byłem / jestem związany to...
Liturgiczna Służba Ołtarza dała mi rozwój duchowości eucharystycznej i doświadczenie Kościoła jako wspólnoty. Ruch Światło-Życie – tutaj stawiałem pierwsze kroki jako świadomy swojej przynależności do Chrystusa.
Okres nauki i formacji w Seminarium był dla mnie...
… najbardziej owocnym czasem w życiu, jeśli chodzi o duchową pracę nad sobą i całościowy rozwój.
Wzorce z parafii rodzinnej i parafii praktyk, które chciałbym zachować w swojej pracy to…
… własnoręczne przygotowanie paramentów i ksiąg liturgicznych, duchowe przygotowanie do Eucharystii i dziękczynienie, codzienne kazania.
Za priorytet w mojej kapłańskiej pracy uważam...
… pracę z młodzieżą i rodzinami.
Ostatni czas epidemii był dla mnie...
... okresem mocnego doświadczenia Boga w drugim człowieku.
W chwilach wolnych od obowiązków duszpasterskich będę...
... uprawiał piesze wędrówki (bądź pielgrzymki :) ), oglądał dobry film (każda kategoria), czytał dobrą książkę (tematyka fantasy)
Idealna parafia dla mnie to...
... miejsce pełne życzliwości, która motywuje do działania.
