Diecezja uczciła 50-lecie kapłaństwa bpa Piotra Skuchy
50 lat temu, 14 czerwca 1970 roku, Biskup Pomocniczy naszej diecezji Piotr Skucha przyjął święcenia kapłańskie. W niespełna dwa tygodnie po tej rocznicy, 27 czerwca, w dniu 74. rocznicy urodzin oraz w przededniu dnia imienin w Katedrze Jubilat w towarzystwie kapłanów diecezji na czele z Księdzem Biskupem Grzegorzem Kaszakiem celebrował dziękczynną Mszę św.
Homilię w czasie Mszy św. wygłosił ks. Tadeusz Maj, emerytowany proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Wolbromiu. Przypomniał w niej słowa św. Jana Pawła II, jakimi podsumowywał swoje kapłaństwo - dar i tajemnica. Podkreślił też, że Jubilata cechuje wielka pasja poznawania Boga - przez studia nad Jego Słowem oraz zgłębianiem miejsc w Ziemi Świętej, gdzie objawił się Chrystus - i poznawania świata przez Niego stworzonego.
W Eucharystii uczestniczyli klerycy, siostry zakonne, pracownicy Kurii, przedstawiciele Parlamentu i władz miasta, delegacje ruchów i stowarzyszeń. Całość uświetnił śpiewem chór katedralny Lutnia. Na zakończenie pod adresem Jubilata popłynęły słowa podziękowań i życzeń obfitości Bożych darów oraz zdrowia na dalsze lata pasterskiej posługi.
Biskup Piotr Skucha urodził się 27 czerwca 1946 r. w Łaganowie, w parafii Proszowice (diecezja kielecka). Jest synem Tadeusza i Stanisławy z d. Tkaczyk. W latach 1953 – 1960 uczęszczał do Szkoły Podstawowej. Pierwsze cztery klasy ukończył w rodzinnym Łaganowie, a ostatnie trzy w Proszowicach.
W latach 1960-1964 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Proszowicach. Tam też zdał egzamin maturalny. W 1964 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, które ukończył w 1970 r. Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1970 r. w Proszowicach z rąk biskupa kieleckiego Jana Jaroszewicza.
Po święceniach został skierowany do pracy w parafii św. Wojciecha w Książu Wielkim. Wkrótce – w 1971 r. został skierowany na studia specjalistyczne na KUL. Zakończył je zdobyciem magisterium w 1973 r. na podstawie pracy: „Psalm 30. Studium egzegetyczno-teologiczne”, napisanej pod kierunkiem ks. prof. Stanisława Łacha.
W latach 1973-1976 kontynuował naukę na Papieskim Instytucie Biblijnym - „Biblicum” w Rzymie. Zakończył je zdobyciem tytułu Licencjata nauk biblijnych, który otrzymał 14 maja 1976 r. W latach 1976-1979 studiował na Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie. Na zakończenie studiów przedstawił i obronił doktorat na podstawie tezy: „Contributi per una teologia del deserto nell’Antico Testamento”, opracowanej pod opieką o. prof. Elipidiusa Wolfganga Paxa.
Po powrocie do Polski obronił również pracę doktorską na KUL pod kierunkiem ks. prof. Mariana Filipiaka. W latach 1979-1981 był prefektem studiów i wykładowcą biblistyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. W 1981 r. został prorektorem tej uczelni i pełnił tę funkcję do 1986 r.
18 grudnia 1986 r. został mianowany biskupem pomocniczym w Kielcach. Święcenia biskupie przyjął 15 lutego 1987 r. z rąk kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski. W latach 1987 – 1992 był wikariuszem generalnym diecezji kieleckiej i redaktorem „Współczesnej ambony”.
Od 1982 r. był sekretarzem Komisji Episkopatu ds. powołań duchownych, a od 1984 r., sekretarzem Komisji Episkopatu ds. Seminariów Duchownych. 28 stycznia 1992 r. został mianowany wizytatorem apostolskim seminariów w Polsce.
25 marca 1992 r. Ojciec Święty Jan Paweł II przeniósł bp. Piotra Skuchę z dotychczasowego urzędu Biskupa Pomocniczego Diecezji Kieleckiej i powołał do nowej posługi w Diecezji Sosnowieckiej w charakterze Biskupa Pomocniczego. Funkcję tę objął 25 marca 1992 r. 27 marca został ustanowiony delegatem z uprawnieniami wikariusza generalnego abp. Stanisława Nowaka, który w tym czasie był administratorem diecezji sosnowieckiej. 3 czerwca 1992 r. został wikariuszem generalnym diecezji sosnowieckiej, a po śmierci jej pierwszego biskupa Adama Smigielskiego administratorem tej diecezji.
Wykładał m.in. w seminarium duchownym w Kielcach, na PAT i Ignatianum w Krakowie oraz w Instytucie Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego w Sosnowcu, obecnie na Wydziale Teologicznym UŚ. Wśród ważniejszych publikacji wymienić należy: „Ziemska ojczyzna Jezusa", Warszawa 1984, s. 284-334; "Żydzi i judaizm w przepowiadaniu i katechezie Kościoła po II Soborze Watykańskim", w: Dzieci Jednego Boga, Warszawa 1991. 15 artykułów teologicznych i biblijnych zamieszczonych w Kieleckim Przeglądzie Diecezjalnym oraz ok. 125 homilii zamieszczonych we „Współczesnej Ambonie” w latach 1987-1992. Jest Komandorem z Gwiazdą Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie.
Znany i ceniony organizator oraz przewodnik ponad stu pielgrzymek do Ziemi Świętej. Kustodia Ziemi Świętej przyznała Księdzu Biskupowi złoty medal za szczególny udział w propagowaniu idei pielgrzymowania, a Ministerstwo Turystyki Izraela wiele razy dyplomy uznania.